Słowa “którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” znajdują się w dwudziestym rozdziale Ewangelii Jana, werset 23. Rozdział dwudziesty przedstawia co działo się po ukrzyżowaniu i pogrzebie Jezusa: pusty grób (1-10), spotkanie zmartwychwstałego Jezusa z Marią Magdaleną (11-18), pojawienie się Jezusa jego uczniom i ich posłanie (19-23), spotkanie Jezusa z Tomaszem (24-29).
Jak zwykle, nie wyrywamy wersetów z tekstu jak nam wygodnie, lecz patrzymy na całe Pismo. Dlatego przytoczmy pełen kontekst tych słów. Jezus w niedzielny wieczór pojawia się między uczniami pomimo zamkniętych drzwi i mówi:
“(21)…Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. (22) Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! (23) Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.” Ewangelia Jana 20:21-23 bt
Wersety 21 i 22 zawierają Janową wersję “Wielkiego Posłannictwa”, które jest kulminacją całej ewangelicznej prezentacji Jezusa jako posłanego przez Ojca (Jn 3:17). Posłany (Jezus) teraz stał się Posyłającym, wysyłając swoich wyznawców by składali o nim świadectwo i byli jego reprezentantami (Jn 17:18). Wszystkie trzy Osoby Boskie (Trójca Święta) są właczone w to posłanie: tak jak Bóg Ojciec posłał Boga Syna - Jezusa, tak Jezus posyła swoich uczniów (Jn 20:21), dajac im Boga Ducha Świętego (wers 22). Kiedy Jezus tchnął na nich i powiedział im “Weźmijcie Ducha Świętego” to był to przedsmak tego co wydarzy się w dniu Piećdziesiątnicy (Dzieje Apostolskie rozd. 2). Nie można tego jednak rozumieć, że Duch Święty nie był obecny wcześniej w życiu uczniów.
Tutaj dochodzimy, do slów Jezusa o odpuszczeniu grzechów i ich zatrzymaniu. Oba te wyrażenia reprezentują w języku greckim czasowniki w trybie dokonanym i mogą też być przetłumaczone jako “zostały odpuszczone” i “zostały zatrzymane” ponieważ oddają rzeczywistość dokonanej czynności w przeszłości z efektami trwającymi w teraźniejszości. Ideą jest, że nie indywidualni chrześcijanie czy kościoły mają moc lub autorytet sami z siebie do przebaczania czy zatrzymywania grzechów ludziom, lecz raczej kiedy kosciół głosi ewangelię, przesłanie przebaczenia grzechów w mocy Ducha Świętego (wers 22), głosi że ci którzy wierzą w Jezusa mają przebaczone grzechy, a ci którzy nie uwierzą w niego nie mają ich przebaczonych. To jest odzwierciedleniem tego co Bóg w niebie już uczynił (Mat. 16:19).