Komplementaryzm

Komplementaryzm (ang. complementarianism od angielskiego słowa to complement - uzupełniać) to pogląd teologiczny mówiący, że chociaż mężczyźni i kobiety są stworzeni równymi w swoim bycie i jako osoby, to są stworzeni by siebie uzupełniać poprzez różne role w życiu i kościele. Pogląd ten jest zakorzeniony w dosłownym odczytywaniu i rozumieniu słów opisu stworzenia świata w Piśmie Świętym.

Stworzeni równymi ale z różnymi rolami

Mężczyzna i kobieta zostali stworzeni przez Boga jako równi w godności, wartości i istocie i ludzkiej naturze, ale także z wyraźnymi rolami do spełnienia. Odpowiedzialnością mężczyzny jest miłujący autorytet nad kobietą, a rolą kobiety jest być chętną do pomocy mężczyźnie. Księga Rodzaju 1:26-27 wyraźnie stwierdza, że mężczyzna i kobieta są po równo stworzeni na Boży obraz, i z tego powodu są oboje równi i w pełni człowiekiem. Ten temat rozwinięty w Księdze Rodzaju rozdział 2 (a później przez apostoła Pawła w 1 Liście do Koryntian 11, i 1 Liście do Tymoteusza 2) wskazuje że ich człowieczeństwo jest wyrażane inaczej, w dopełniającej się relacji, z kobietą będącą w roli poddającej się autorytetowi i przywództwie mężczyzny.

Wpływ grzechu na Boże stworzenie

Grzech wprowadzony w Boże dzieło stworzenia spowodował wiele dezorganizacji, jedną z nich jest przerwanie właściwych relacji pomiędzy mężczyzną i kobietą. Księga Rodzaju 3:15-16 informuje nas, że teraz z powodu grzechu relacje między mężczyzną a kobietą charakteryzują się wzajemną wrogością. W szczególności, kobieta ma pragnienie posiadania autorytetu danego mężczyźnie przy stworzeniu, a odpowiedzią mężczyzny są dwie złe postawy: bierność albo szowinizm.

Odnowienie rozróżnienia ról przez odkupienie w Chrystusie

Fragmenty takie jak Efezjan 5:22-23 i 1 Tymoteusza 2:8-15 pokazują, że odpowiednie męskie przywództwo i autorytet jakie było Bożym zamiarem w stworzeniu, powinno teraz, w Chrystusie, być w pełni przyjęte zarówno w domu jak i w kościele. Żony powinny poddać się swoim mężom na wzór poddania się Kościoła Chrystusowi, i kobiety nie powinny mieć autorytetu nauczania w Kościele zgodnie z relacją jaka była pomiędzy Ewą a Adamem. Odrodzenie męskiego przywództwa w chrześcijańskiej społeczności jest wyrazem tego jak mężczyźni i kobiety próbują wyrażać ich wspólne człowieczeństwo zgodnie z Bożym pierwotnym zamiarem i dobrym hierarchicznym porządkiem.

Cechy komplementaryzmu

Komplementaryzm charakteryzuje się:

• Wiarą że Bóg stworzył małżeństwo jako odbijające relację pomiędzy Jezusem Chrystusem a Kościołem
• Wiarą że tylko mężczyźni powinni być ustanawiani kościele w pozycjach autorytetu przywódcy
• Wiarą że chrześcijańska żona powinna poddać się mężowi tak jak kościół poddaje się Chrystusowi
• Wiarą że chrześcijański mąż powinien kochać swoją żonę jak Chrystus kocha kościół
• Patriarchalny pogląd na rodzinę jaki widzimy w Piśmie Świętym, gdzie ojciec jest odpowiedzialny za prowadzenie, zaspokajanie potrzeb, nauczanie swoich dzieci o Bogu i miłości do Niego.

Biblijne podstawy komplementaryzmu

Komplementarne zrozumienie niezbędności podziału ról i autorytetu w strukturze małżeństwa bazuje na następujących fragmentach Pisma Świętego:

• List do Efezjan 5:21-23 bw
  ulegając jedni drugim w bojaźni Chrystusowej. Żony, bądźcie uległe mężom swoim jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak Chrystus Głową Kościoła, ciała, którego jest Zbawicielem.
• List do Kolosan 3:18-19 bw
  Żony, bądźcie uległe mężom swoim, jak przystoi w Panu. Mężowie, miłujcie żony swoje i nie bądźcie dla nich przykrymi.
• List do Tytusa 2:3-5 bw
  Starsze kobiety mają również zachowywać godną postawę, jak przystoi świętym; że nie mają być skłonne do obmowy, nie nadużywać wina, dawać dobry przykład; niech pouczają młodsze kobiety, żeby miłowały swoich mężów i dzieci, żeby były wstrzemięźliwe, czyste, gospodarne, dobre, mężom swoim uległe, aby Słowu Bożemu ujmy nie przynoszono.
• 1 List Piotra 3:1-7 bw
  Podobnie wy, żony, bądźcie uległe mężom swoim, aby, jeśli nawet niektórzy nie są posłuszni Słowu, dzięki postępowaniu kobiet, bez słowa zostali pozyskani, ujrzawszy wasze czyste, bogobojne życie. Ozdobą waszą niech nie będzie to, co zewnętrzne, trefienie włosów, złote klejnoty lub strojne szaty, lecz ukryty wewnętrzny człowiek z niezniszczalnym klejnotem łagodnego i cichego ducha, który jedynie ma wartość przed Bogiem. Albowiem tak niegdyś przyozdabiały się święte niewiasty, pokładające nadzieję w Bogu, uległe swoim mężom; tak Sara posłuszna była Abrahamowi, nazywając go panem. Jej dziećmi stałyście się wy, gdy czynicie dobrze i niczym nie dajecie się nastraszyć. Podobnie wy, mężowie, postępujcie z nimi z wyrozumiałością jako ze słabszym rodzajem niewieścim i okazujcie im cześć, skoro i one są dziedziczkami łaski żywota, aby modlitwy wasze nie doznały przeszkody.

Komplementaryzm a role w małżeństwie

Komplementarny pogląd na małżeństwo utrzymuje podział ról według płci i przywództwo męża w strukturze małżeństwa. Mąż ma zadanie od Boga aby zaspokajać potrzeby rodziny, chronić ją i prowadzić. Żona ma współpracować ze swoim mężem, respektować go, służyć mu pomocą w zarządzaniu domem i wychowywaniem następnego pokolenia. Komplementaryzm wskazuje na fakt, że Biblia poucza mężów aby kochająco prowadzili swoje rodziny i kochali swoje żony tak jak Chrystus kocha Kościół, a żony powinny darzyć przywództwo ich mężów szacunkiem ze względu na Chrystusa.

Komplementaryzm a role w kościele

Komplementaryzm uczy, że ze względu na to co mówi Pismo Święte, rola kobiet w służbie, a w szczególności w kościele, jest ograniczona. Nie jest właściwym aby kobiety były na stanowiskach związanych z nauczaniem i autorytetem nad mężczyznami. Nie mogą być pastorami, diakonami, zarządzającymi starszymi.

Podczas gdy zarówno mężczyźni jak i kobiety są obdarowani do służby w kościele, a odkupienie w Chrystusie daje im równe obdarowanie błogosławieństwami zbawienia, to stanowisko pastora oraz niektóre role związane z nauczaniem i przewodzeniem są zarezerwowane dla mężczyzn zgodnie z pouczeniami Pisma Świętego (Gal. 3:28; 1 Kor. 11:2-16; 1 Tym. 2:11-15).