Problem powstał we wczesnym kościele kiedy apostołowie zanieśli ewangelię o Jezusie do Żydów, Samarytan i Pogan. Kiedy Poganie odpowiedzieli na ewangelię, wywołało to konflikt grożący rozdziałem kościoła. Grupa nazwana Judaizujący sprzeciwiła się Pawłowi i Barnabie na Soborze Jerozolimskim (50 AD), opisane w Dziejach Apostolskich 15. Nie byli pewni czy przywileje przymierza ludu Bożego odnosiły się też do Pogan. Pawła odpowiedź uświadomiła im że Poganie w istocie stali się uczestnikami w błogosławieństwach przymierza, a dokładniej, w otrzymaniu Ducha Świętego: “Bóg też, który zna serca, przyznał się do nich, dając im Ducha Świętego jak i nam, i nie uczynił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyściwszy przez wiarę ich serca.” (Dzieje Apostolskie 15:8-9).
Judaizujący nauczali że Bóg nadal wymaga aby każdy przestrzegał pewnych rytuałów i przepisów jako warunku bycia przyjętym przez Ojca. Paweł, wspominając swoją konfrontację z Piotrem przed Judaizującymi, daje nam wgląd w nauczanie tej grupy (List do Galacjan 2:14). Najwyraźniej, Judaizujący chcieli zmusić nawróconych na chrześcijaństwo Pogan do życia pod przepisami Prawa Mojżeszowego. Nazwani są też oni “tymi którzy są obrzezani” (List do Galacjan 2:12) ponieważ jednym ze szczególnych elementów Prawa które Judaizujący wymuszali na chrześcijanach pochodzących z Pogan było praktykowanie obrzezania. Piotr wycofał się ze wspólnego jedzenia z pochodzącymi z Pogan chrześcijanami w obawie przed opozycją Judaizujących, którzy nigdy by takiego czegoś nie zrobili bojąc się przypadkowego dotknięcia i zjedzenia nieczystego pokarmu. Jednakże, Paweł stwierdza że postępowanie Piotra nie było “zgodne z prawdą ewangelii” (List do Galacjan 2:14).
Odpowiedź Pawła jest podana w Liście do Galacjan 2:16 “Wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę w Chrystusa Jezusa, i myśmy w Chrystusa Jezusa uwierzyli, abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek.” Inną odpowiedź Pawła znaleźć można w Liście do Galacjan 5:12 “Bodajby siebie uczynili rzezańcami ci, którzy was podburzają.” Sugeruje samo-kastrację dla tych którzy wymagają obrzezania od innych. Stawia sprawę jasno. Zdaniem Pawła i odpowiedzi stworzonej na Soborze Jerozolimskim, Poganie nie muszą przestrzegać postanowień Prawa. Są wolni w Chrystusie, który wypełnił wymagania prawa/zakonu. Paweł nawołuje Pogan do powstrzymania się od praktyk związanych z czczeniem pogańskich bóstw, nie w celu zapracowania na ich zbawienie, ale jako odpowiedź na zmieniające życie przesłanie ewangelii i z wdzięczności Bogu za dar zbawienia.
Podczas gdy z herezją Judaizujących uporał się Apostoł Paweł, stojąca za nią błędna idea nadal przenika przez dzisiejszy kościół. Problemem nie jest już obrzezanie albo ceremonialna nieczystość, ale pytanie o związek prawa i zbawienia - jak czyny odnoszą się do sprawiedliwości - to nadal przysparza wiele pytań dzisiejszym chrześcijanom. Wezwanie Pawła do Judaizujących pozostaje równie ważne jak nigdy dotąd. Nie jesteśmy zbawieni z uczynków, ale jedynie przez łaskę Chrystusa. W rzeczywistości, dodanie czegokolwiek do Chrystusowego dzieła zbawienia neguje łaskę Bożą. Paweł mówi, “Nie odrzucam łaski Bożej; bo jeśli przez prawo/zakon jest sprawiedliwość, tedy Chrystus daremnie umarł” (List do Galacjan 2:21).