Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami. A Bóg ustanowił w kościele najpierw apostołów… (1 Kor. 12:27-28) I On ustanowił jednych apostołami… (Efez. 4:11)
Jest wiele zamieszania odnośnie duchowego daru apostolstwa ponieważ czasem mylony jest urząd apostoła z darem apostoła. Urząd apostoła odnosi się do dwunastu wybranych przez Jezusa (np. Mateusza 10:1; 19:28; 20:17; Marka 3:13-19; 6:7; 9:35; 10:32; Łukasza 6:12-16; 8:1; 9:1; 22:19-30; Jana 6:70-71; Objawienia 21:14). Wymagania na urząd apostoła zawierają bycie naocznym świadkiem życia i zmartwychwstania Jezusa (Dzieje 1:21-26). Następnie wymagana jest cudowna moc (Dzieje 2:43; 5:12; 8:18; 2 Koryntian 12:12; Hebrajczyków 2:4). Dlatego, apostołowie nie istnieją dzisiaj (np. pisząc księgi Biblii), chociaż funkcja ich urzędu trwa do dziś w ograniczonym zakrsie.
Na przykład, apostolstwo w drugim znaczeniu odnosi się do takich ludzi jak Barnaba (Dzieje 14:3-4, 14), Apollos i Sostenes (1 Koryntian 4:6-9), Andronikus i Junias (Rzymian 16:7), Jakub (Galacjan 1:19), Sylas i Tymoteusz (1 Tesaloniczan 1:1; 2:6). Oni, jak apostołowie dzisiaj, byli obdarowanymi jednostkami wysyłanymi z jednego miejsca na drugie by zakładać lokalne kościoły (Dzieje 13:3-4). Ten dar zawiera w sobie zdolność do służby międzykulturowej (Dzieje 10:34-35; Efezjan 3:7-8). Dziś, zarówno zakładający kościoły i misjonarze oraz ci chrześcijańscy liderzy powołani przez Boga do prowadzenie i wpływania na wiele kościołów i pastorów działają z daru apostolstwa.
Ci ludzie mają często kilka darów, takich jak ewangelizacja, nauczanie, przywództwo, wiarę i napominanie. Motywują ich trudne nowe zadania.
List do Hebrajczyków 3:1 mówi: “Przeto, bracia święci, współuczestnicy powołania niebieskiego, zważcie na Jezusa, posłańca [apostoła] i arcykapłana naszego wyznania”. Jezus także buduje kościół (Mateusza 16:18; Hebrajczyków 3:1-6). On jest podstawą kościoła, na której leży fundament proroków i apostołów (Efezjan 2:20), nad którymi On rządzi jako Arcypasterz (1 Piotra 5:4). Paweł jest następnym przykładem (List do Rzymian, 1 Koryntian, 2 Koryntian, Galacjan, Efezjan, Kolosan, 1 Tymoteusza, 2 Tymoteusza i Tytusa wszystkie otwierają się z Pawła przedstawieniem jako apostoła). Czytając dzieje widzimy też Pawła służącego międzykulturowo i zakładającego kościoły. Piotr również był w urzędzie apostoła (Galacjan 2:8; 1 Piotra 1:1).
Liderzy kultów i błądzący nauczyciele mówią że mają autorytet który jest, w efekcie, równy Pismu ponieważ oni są apostołami tak jak ci którzy napisali Biblię. Ale tacy ludzie są fałszywymi apostołwami (2 Koryntian 11:13; Objawienia 2:2) i omamionymi “arcyapostołami” (2 Koryntian 11:5; 13; 12:11).